Weak guest of the week: Γιάννης Πρετεντέρης

Εβδομάδα 1η:

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 

έως Κυριακή 4 Νοεμβρίου

Ο Γιάννης Πρετεντέρης κάνει ποδαρικό σε ένα blog που έχει σκοπό να προσφέρει στους τηλεοπτικούς δημοσιογράφους την ευκαιρία της ζωής τους: να εκτεθούν ανεπανόρθωτα μέσα από τις ίδιες τους τις λέξεις, προφορικές ή γραπτές. Παρακολούθησα για μία εβδομάδα τον πολιτικό σχολιαστή του MEGA και αρθρογράφο της εφημερίδας «Το Βήμα» (με διαλείμματα λόγω απεργίας της ΕΣΗΕΑ και δικής μου αμέλειας, ομολογώ) και παρακάτω, βρίσκεται η σύνοψη κάθε ημέρας. Καλοφάγωτη.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου, δελτίο MEGA

!. Μετά τις τοποθετήσεις της Μαρίας Σπυράκη (Νέα Δημοκρατία), του Μανώλη Καψή (ΠΑΣΟΚ) και της Μαρίας Σαράφογλου (ΔΗΜΑΡ), ο Γιάννης Πρετεντέρης παίρνει το λόγο και απαντά σε μια γενική ερώτηση της Όλγας Τρέμη, που απαιτεί τη δική του, βαρυσήμαντη εκτίμηση. 

Ό. Τρέμη: Άρα, Γιάννη, η διαπραγμάτευση είναι μεν ζωντανή αλλά από την άλλη πλευρά, σήμερα τουλάχιστον βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν. Δεν έχουμε δηλαδή κάτι το θεαματικό τις τελευταίες ημέρες.

!. Ακολουθεί η απάντηση του Γιάννη Πρετεντέρη, με bold και σχολιασμό μέσω παρενθέσεων, όπου είναι απαραίτητο. Σχεδόν παντού, δηλαδή. 

Γ. Πρετεντέρης: Στο σημείο εκκίνησης βρισκόμαστε, γιατί εγώ θυμάμαι την περασμένη Δευτέρα τα ίδια πράγματα κουβεντιάζαμε. Τρίτη έγινε η σύνοδος των πολιτικών αρχηγών και αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε ακριβώς εκεί που βρισκόμασταν την Τρίτη (άχρηστη επανάληψη λέξης), μετά τη σύνοδο των πολιτικών αρχηγών, όταν είχε διατυπωθεί πλέον ανοιχτά η διαφωνία της ΔΗΜΑΡ για τα εργασιακά και ενδεχομένως οι επιφυλάξεις του ΠΑΣΟΚ για μια σειρά από άλλα θέματα.

Εκεί είμαστε τώρα. Δεν έχει κουνηθεί η κατάσταση ρούπι. Και δεν έχει κουνηθεί ρούπι (επανάληψη ολόκληρης φράσης για έναρξη πρότασης μαζί με κλισέ)διότι η Τρόικα δεν φαίνεται ότι είναι διατεθειμένη να κάνει πίσω σε τίποτα. Και φαίνεται ότι δεν είναι διατεθειμένη να κάνει πίσω σε τίποτα, (και ξανά, φόρος τιμής στις Φωσκολικές πρακτικές) παρ’ όλο τον κίνδυνο που έχει κλυδωνίσει τη συνοχή της κυβέρνησης. Της έχει ενδεχομένως δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι απαιτήσεις θα γίνουν αποδεκτές τελικά, ό, τι κι αν γίνει. Και αν αυτοί το πιστεύουν ότι θα γίνουν τελικά ό, τι κι αν γίνει, (ακριβώς έτσι το είπε, δεν νόθευσα το αποτέλεσμα)δεν έχουν κανένα λόγο να οπισθοχωρήσουνε πίσω (δεν το λες και δόκιμο). 

Η αλήθεια είναι ότι ακόμα κι αν τελικά ψηφιστούν τα μέτρα αυτά, ακόμα κι αν τελικά τα μέτρα ψηφιστούν με τη μορφή που έχουνε σήμερα, το κόστος θα είναι τεράστιο για την κυβέρνηση.  Άρα, μπορεί να ψηφιστούν, θα περάσει η κυβέρνηση ψηφοφορία, να τα δεχθώ όλα αυτά τα πράγματα, θα έχει όμως κλυδωνιστεί, το βλέπουμε κάθε μέρα εδώ και 15 μέρες να κλυδωνίζεται η κυβερνητική συνοχή, να ραγίζει το γυαλί, που ‘χα πει και την άλλη φορά (η αυτοαναφορικότητα αποκτά νέα διάσταση). 

Κι άμα ραγίσει ένα γυαλί, πάρα πολύ δύσκολα κολλάει μετά κι αυτό θα πρεπε να το καταλαβαίνουν όχι μόνο μες την Ελλάδα, να το καταλαβαίνουν λίγο κι εκτός Ελλάδος, αν έχουν μυαλό να το καταλάβουν βέβαια. (απανωτές επαναλήψεις που του προσθέτουν πολύτιμα τηλεοπτικά, απαστράπτοντα δευτερόλεπτα και κλείσιμο με παιδιάστικη ειρωνεία προς άγνωστο παραλήπτη). 

Τρίτη 30 Οκτωβρίου, δελτίο MEGA

!. Ο Νίκος Στραβελάκης κάνει μια ερώτηση στον Γιάννη Πρετεντέρη, ζητώντας του έμμεσα να προβλέψει το μέλλον. 

Ν. Στραβελάκης: Τώρα, Γιάννη Πρετεντέρη, το ερώτημα είναι τι θα συμβεί, πού οδηγεί όλη αυτή η ιστορία, μετά τη σημερινή αιφνιδιαστική κίνηση του πρωθυπουργού. 

Γ. Πρετεντέρης: Κοίταξε, ο πρωθυπουργός σήμερα το πήρε πάνω του και σφύριξε λήξη. Το πήρε πάνω του αιφνιδιαστικά αλλά σφύριξε λήξη (άλλη μια μέρα επανάληψης, άλλο ένα κλισέ, άλλος ένας ποδοσφαιρικός υπαινιγμός ως αποδεικτικό στοιχείο του συσχετισμού ποιότητας λόγου και ουσίας). Είπε ως εδώ πήγε το πράγμα, πήρε ένα ρίσκο, ένα πολύ μεγάλο ρίσκο, δε ξέρω αν θα του βγει, θα το ξέρουμε στη συνέχεια. 

Το βέβαιο είναι, πρώτη παρατήρηση ότι από την αρχή μέχρι τέλους της διαδικασίας που ολοκληρώθηκε σήμερα, ο πρωθυπουργός συντάχθηκε πλήρως με τον υπουργό οικονομικών, με τη στρατηγική του υπουργού οικονομικών, ήταν πιο να το πω συναινετική και λιγότερο με τους πολιτικούς αρχηγούς, οι οποίοι επέμεναν να πάει σε μια πολιτική διαπραγμάτευση. Αυτό αιφνιδίασε τους πολιτικούς αρχηγούς, τους δημιούργησε προβλήματα μέσα στα κόμματά τους η ανακοίνωση του πρωθυπουργού σήμερα, (στο δρόμο για τη χαμένη σύνταξη. Των λέξεων, στη συγκεκριμένη περίπτωση) κυρίως όμως δεν ξέρουμε αν έγινε αυτή η πολιτική διαπραγμάτευση και αν απέδωσε. 

Το βέβαιο είναι πάντως από την περασμένη Τρίτη που μιλήσαμε για πολιτική διαπραγμάτευση μέχρι σήμερα που σφύριξε ο πρωθυπουργός τη λήξη, αλλαγές δεν έχουν υπάρξει. Άρα, και αν έγινε αυτή η πολιτική διαπραγμάτευση, το βέβαιο είναι ότι δεν απέδωσε. Όλα αυτά όμως τελείωσαν σήμερα. Σήμερα που ουσιαστικά γνωρίζουμε τι θα δώσουμε, είναι επαχθές, είναι βαρύ, είναι δυσχερέστατο (πολλές κακές λέξεις για να περιγραφεί κάτι καλό)αλλά, έχει ένα αλλά, ποιο θα είναι το αντάλλαγμα. 

Έλεγα εδώ από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε αυτή η διαπραγμάτευση ότι εκεί θα κριθεί ουσιαστικά η ιστορία. Εάν, δηλαδή, με αυτά που εμφανίζεται να δίνει η ελλάδα σε αυτή την ιστορία και τα οποία είναι ίσως το βαρύτερο οικονομικό πακέτο που χρειάστηκε ποτέ να σηκώσει στις πλάτες της, ένα ανυπόφορο (κι άλλη κακή λέξη) πακέτο, αν όμως από την άλλη μεριά, πάρει ένα αντάλλαγμα που διαφοροποιεί ριζικά την οικονομική κατάσταση και τι εννοούμε με αυτό, αν πάρει τα 43 δις των τριών δόσεων, αν πάρει την αναδιάρθρωση του χρέους με απόφαση, αν πάρει την επιμήκυνση της προσαρμογής, αν πάρει τη χρηματοδότηση και τη μείωση των επιτοκίων για να μπορέσει να γίνει αυτή η επιμήκυνση, αν πάρει πόρους για την ανάπτυξη, είναι προφανές ότι όλα αυτά μαζί αλλάζουν ριζικά το οικονομικό σκηνικό. (για τα δικά του προφανή, δεν μπαίνει στη διαδικασία να επαναλάβει) 

Και τότε, ο μέσος και ο απλός πολίτης θα μπορέσει να δει το πολύ δύσκολο αυτό πακέτο με ένα άλλο μάτι. (είπε και συνέχισε το πλέξιμο, αφού τελείωσε με το παραμύθι του ωραίου τέλους) Αν δεν τα πάρει και ξαναπάμε σε μισόλογα, σε υπεκφυγές, θα δούμε. Ο Σόιμπλε λέει πάλι τι θα πούνε, κι αυτές όλες τις ανοησίες που ακούμε εδώ και 2, 5 χρόνια, αν ξαναγυρίσουμε σε ανοησίες, τότε προβλέπω το μέλλον πάρα πολύ ζοφερό. (κλείνει για μία ακόμη μέρα το σχόλιο του με βολές εναντίον Ευρωπαίων αξιωματούχων, σε μια προσπάθεια να ξυπνήσει το αντιμνημονιακό τέρας που κρύβεται μέσα του. Επίσης, επιβεβαιώνεται ο Ν. Στραβελάκης και η ερώτησή του: ο Γιάννης Πρετεντέρης προβλέπει το μέλλον)

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου, απεργία ΕΣΗΕΑ

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου, δική μου αμέλεια 

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου, δελτίο MEGA

!. Η Όλγα Τρέμη επανέρχεται και ζητά και πάλι την πολύτιμη βοήθεια του ειδικού επί των οικονομικών και πολιτικών επιστημών, πτυχιούχου weak guest της εβδομάδας. 

Ό. Τρέμη: Αλλά με έναν τρόπο, Γιάννη Πρετεντέρη, ερχόμαστε συνέχεια στο ίδιο θέμα, δηλαδή τι θα γίνει με τη ψηφοφορία. Υπάρχει ένα αριθμητικό ζήτημα, γιατί από αυτό εξαρτάται αν θα περάσει το πακέτο και  θα πάρουμε τη δόση των 31, 5 δις. Υπάρχει όμως και ένα εσωτερικό ζήτημα που έχει να κάνει με την εσωτερική συνοχή της κυβέρνησης κι έχει να κάνει και με τη σχέση ανάμεσα στους εταίρους.

Γ. Πρετεντέρης: Εγώ μετράω ένα δεκαήμερο κόλαση. (εγώ, που το δικό μου όνομα χρησιμοποιούν ολόκληρο για να με προσφωνήσουν σε κάθε τους ερώτηση). Τετάρτη ψηφίζονται τα μέτρα, Κυριακή ο προϋπολογισμός, Δευτέρα 12 Eurogroup, όπου κανονικά θα πάμε να δούμε τι ψάρια πιάσαμε και θα πρέπει να γυρίσει ο κ. Στουρνάρας από το Eurogroup μετά από όλα αυτά, γιατί για αυτό τα ψηφίζουμε τα μέτρα και τον προϋπολογισμό  όχι για τη ψυχή μας, να γυρίσει από εκεί με μια συνολική λύση του προβλήματος. Με τη δόση, με την αναδιάρθρωση, με την επιμήκυνση ή με ότι άλλο μπορεί να προκύψει από δίπλα. Αυτό θα είναι υποθέτω το αντάλλαγμα για όσα συμβούνε (όπως εκείνα που οπισθοχωρούνε) αυτήν εδώ την εβδομάδα. 

Αυτή είναι η άτυπη συμφωνία με τον ελληνικό λαό, να το πω έτσι. Από την άλλη πλευρά όμως, ακόμα κι αν δεν γίνουν όλα αυτά, αν δεν γίνουν βέβαια και προκύψει κάποια εμπλοκή, θα ‘χουμε πολιτική κρίση, το απεύχομαι και δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. (αυτοαναιρείται στις πάντοτε ακριβείς προβλέψεις του)

Αν όμως κυλήσουν φυσιολογικά οι εξελίξεις και βρεθούν οι πλειοψηφίες που περίπου υπολογίζουμε στη Βουλή και την Τετάρτη και την Κυριακή και πάει καλά και το Eurogroup, είναι προφανές ότι μετά από όσα συνέβησαν θα πρέπει να ξαναμπούν σε κάποια βάση, σε κάποια νέα συζήτηση οι σχέσεις μεταξύ των κομμάτων της συγκυβέρνησης, διότι αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχουν πολλά εκατέρωθεν παράπονα, άλλος λέει δεν με στηρίζεις, άλλος λέει με εκβιάζεις, άλλος δεν μ αφήνεις, όλα αυτά τα πράγματα. (δε ξέρω αν το πρόσεξε κανείς, αλλά δεν είπε τι θα συμβεί ''αν δε γίνουν όλα αυτά) 

Αυτά πρέπει να μπούνε πάνω στο τραπέζι γιατί είναι προφανές ότι μια κυβέρνηση δεν μπορεί να πάει πάρα πολύ (πού;) με τέτοιου τύπου εσωτερικές διαμάχες. Πρέπει, λοιπόν, να ξαναβάλουν το πράγμα σε μια βάση, να δούνε αν θα συνεχίσουνε οι τρεις, αν θα μείνουνε οι δύο, αν θα γίνει ένα λίφτινγκ στην κυβέρνηση, ένας ανασχηματισμός, αν θα μπούνε άλλοι μέσα, δηλαδή αν όταν κλείσει αυτή η διαδικασία, η οποία είναι πολύ κρίσιμη για τον τόπο, θα πρέπει να δούμε ποια κυβέρνηση θα την υλοποιήσει αυτή την όλη διαδικασία. Και αυτό δεν θα είναι τόσο απλό όσο νομίζουν ορισμένοι αλλά χρειάζεται οπωσδήποτε να γίνει. (κλείνοντας και πάλι το μάτι στους δικούς του γνωστούς αγνώστους)

Weak extras

Το Βήμα, Κυριακή 4 Νοεμβρίου

!. Άρθρο με τίτλο: Το σενάριο της γαλοπούλας, δείτε το εδώ

Ο Γιάννης Πρεντέρης γράφει στην ουσία όσα υποστήριζε στα πολιτικά του σχόλια μέσα από τις ειδήσεις των 20.00: δηλαδή, επισημαίνει την ανάγκη υπερψήφισης των μέτρων για την εκταμίευση της δόσης, που θα δημιουργήσει «μια νέα οικονομική κατάσταση για τη χώρα. Ένα πλαίσιο σταθεροποίησης κι ένα σημείο εκκίνησης».

Βέβαια, δεν ξεχνά την κατακλείδα της ταύτισης των δύο άκρων, μέσα από τη φράση 

«τότε θα παρακαλάμε να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μήπως και δεν μας κυβερνήσει η Χρυσή Αυγή» ενώ τα ψάλλει ένα χεράκι στη μεγάλη γερμανική αντιπάθειά του, γράφοντας «αν περιμένουμε πότε θα ξεστραβωθεί ο ηθικοδιδάσκαλος Σόιμπλε, τότε η κυβέρνηση θα κληθεί να καταβάλει το βαρύ πολιτικό κόστος μιας θυσίας χωρίς αντίκρισμα και ενός άχθους χωρίς αντάλλαγμα.  

!. Άρθρο με τίτλο: Κίνημα Κηπουρών, δείτε το εδώ

Ένα δριμύ κατηγορώ του δημοσιογράφου σε ένα από τα πολλά παλιά ΠΑΣΟΚ (σε εκείνο που έχει απομακρυνθεί με άλλες διαδικασίες από το σημερινό ΠΑΣΟΚ, όχι σε εκείνο που μετακόμισε στο ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο ίδιος τόνιζε σε παλιότερο άρθρο του) είναι το δεύτερο κείμενό του, που δημοσιεύθηκε στο «Βήμα». 

Γράφει, μεταξύ άλλων: «Αλλά να κουνούν το δάχτυλο και οι ''κηπουροί'' του Παπανδρέου πάει πολύ! Διότι αυτό δεν είναι έντιμο. Δεν γίνεται δηλαδή να ζητούν τα ρέστα ο Ραγκούσης, ο Ξυνίδης, η Μαριλίζα και όλοι εκείνοι που έριξαν χαζοχαρούμενα τη χώρα στα βράχια και έστειλαν το ΠαΣοΚ στην Κόλαση». 

Weak spots

• «Καφενειακός» λόγος από έναν δημοσιογράφο με πολλά χρόνια προϋπηρεσίας. 
• Κακή άρθρωση, με αποτέλεσμα να χάνονται γράμματα και ολόκληρες συλλαβές από τις λέξεις.
• Πολλές επαναλήψεις φράσεων και λέξεων, χωρίς λόγο. 
• Ισχνή τεκμηρίωση άποψης
• Σημάδια διδακτισμού στα κλεισίματα των τηλεοπτικών σχολίων του και
• συνεχής προπαγάνδιση μιας θέσης, χωρίς να θέτονται ερωτήματα που ενεργοποιούν την κριτική σκέψη του τηλεθεατή.